Евангелие на денот: Свето евангелие според светиот апостол Матеј 6:22-33
| 22. | Светило за телото е окото. И така, ако твоето око биде чисто и целото твое тело ќе биде светло; |
| 23. | ако, пак, твоето око биде лошо, целото тело ќе ти биде темно. И така, ако светлината, што е во тебе, е темнина, тогаш каква ли ќе е темнината? |
| 24. | Никој не може да им слугува на двајца господари: оти, или едниот ќе го замрази, а другиот засака; или кон едниот ќе се приврзе, а другиот ќе го презре. Не можете да им служите на Бога и на Мамона. |
| 25. | Затоа ви велам: немојте да се грижите за душата – што ќе јадете или што ќе пиете; ниту за телото, во што ќе се облечете. Зар не чини душата повеќе од храната, и телото – од облеклото? |
| 26. | Погледајте ги птиците небески; тие ни сеат, ни жнеат, ниту во амбар собираат; но вашиот Отец ги храни. Зар не сте вие многу поскапи од нив? |
| 27. | А кој од вас, грижејќи се, може на својот раст да му придаде макар еден лакот? |
| 28. | Зошто се грижите и за облеката? Погледајте ги полските кринови како растат: не се трудат, ниту предат; |
| 29. | но ви велам дека ни Соломон, во целата своја слава, не се облече така, како еден од нив; |
| 30. | па, ако полската трева, што денеска постои, а утре во оган се фрла, Бог така ја облекува, а колку повеќе вас, маловерни!? |
| 31. | Па затоа не грижете се и не говорете: што да јадеме, или што да пиеме, или во што да се облечеме? |
| 32. | Зашто сето тоа го бараат незнабошците, а вашиот Отец небесен знае дека за сето ова имате потреба. |
| 33. | Но барајте го најнапред царството на Бога и Неговата правда, и се ова ќе ви се придаде. |
Апостол на денот: Послание на светиот апостол Павле до Римјаните 5:1-10
| 1. | И така, бидејќи оправдани со верата, имаме мир со Бога, преку нашиот Господ, Исуса Христа, |
| 2. | преку Кого со верата добивме и пристап кон оваа благодат, во која стоиме, и се фалиме со надежта во славата Божја. |
| 3. | Но не само тоа, туку се фалиме и со маките, знаејќи, дека од маката се раѓа и трпението; |
| 4. | од трпението, пак – искуство, а од искуството – надеж; |
| 5. | надежта, пак, не посрамува, зашто љубовта Божја се излеа во нашите срца преку Духот Свети, Кој ни беше даден. |
| 6. | Оти, уште кога бевме немоќни, Христос во определено време умре за безбожниците. |
| 7. | За праведник одвај ли некој да умре; за добар, можеби, некој и да се реши да умре. |
| 8. | Но, Бог ја докажа љубовта Своја кон нас со тоа, што Христос умре за нас, уште додека бевме грешни. |
| 9. | Затоа сега, откако се оправдавме со крвта Негова, многу повеќе ќе се спасиме преку Него од гревот. |
| 10. | Оти, ако како непријатели, се помиривме со Бога преку смртта на Неговиот Син, тогаш уште повеќе ќе се спасиме преку Неговиот живот, откако сме се помириле. |
Поука на денот: Старец Ефрем Филотејски
Кој пример би бил поубав од Господ Исус! Зарем послушноста кон Отецот не Го одведе до Крстот и до смртта? Зарем Тој, бидејќи единосуштен на Отецот, не можел да се спротивстави на ова? Тој, меѓутоа, тоа не го стори. Додека се качувал на Голгота, чекорел во пот и паѓал на колена со болка, под бремето на отсекувањето на сопствената волја. Требало Тој да се искачи, да го досегне нејзиниот врв и да биде воздигнат на прославениот и за демоните страшен Крст, да го покаже совршеното и апсолутно послушание и да се здобие со непропадливиот венец на вечната слава. На тој начин се здобиваме со воскресението на душата, а не со самоволно колебање меѓу послушанието и непослушанието. Нема да стекнеме венец така, туку со драговолно жртвување. Сите пречки се совладуваат со цврстата решеност попрво да се умре одошто да се изневери должноста на послушанието.
